Willem-Alexander en Maxima als koning en koningin
Willem-Alexander en Maxima hebben de kroningsdag in 2013 vast gespannen tegemoet gezien. De ogen van Nederland en de rest van de wereld waren elke seconde van de dag op hen en hun gezin gericht. Van tevoren werd er in de Nieuwe kerk alvast geoefend. Ook voor prinses Beatrix was het een enerverende dag en vermoedelijk heeft ook de burgemeester van Amsterdam opgelucht adem gehaald toen alle gebeurtenissen en feestelijkheden achter de rug waren en Amsterdam ’s avonds weer van de Amsterdammers was. Willem-Alexander doet het als koning best goed. Hij heeft een goede en degelijke opleiding gehad en ook zijn vrouw Maxima heeft genoeg in haar mars om voor hem als zijn koningin zijn steun en toeverlaat te zijn. De laatste jaren hebben zij dat al voldoende bewezen.
Het koningslied
De muziek van het koningslied was mooi en vrolijk opgezet, maar de tekst is een vreselijke combinatie van taalkundige onmogelijkheden. Men had er voor de openbaring ervan wel even een Neerlandicus naar kunnen laten kijken. Het is tenslotte een lied dat heel Nederland zou moeten zingen en op die manier ook staat voor het Nederlands. Ik hoop dat de meeste mensen hun Nederlandse taal beter machtig zijn, dan de makers van het lied. Om dan na de storm van kritiek het lied toch te laten doorgaan in deze vorm, is taalkundig gewoon een verkeerde beslissing. De taal had aangepast kunnen worden aan de muziek en via de media en het internet had het enorm snel door iedereen opgepakt kunnen worden. Jammer dat dit niet gebeurd is. Gelukkig zitten we er niet meer mee, want het lied hoor je bijna niet meer.
De republikeinen wijzen Willem-Alexander af
Vooral de republikeinen wakkeren de kritiek op het koningshuis aan. De voorzitter ervan, die best wel in de gaten heeft hoeveel Nederlanders koningsgezind zijn, kwam met een argument dat werkelijk uit de lucht gegrepen was. Hij vond dat men het “die mensen niet aan moest doen om zo onder die druk te leven”. Wat een nutteloos argument. Hoe komt hij erbij? Het enige dat hij wil bereiken is dat het koningshuis verdwijnt, maar wat zou dat voor Nederland betekenen?
Het onderhoud van Willem-Alexander en en Maxima te duur?
Daarnaast vindt hij dat het koninklijk huis teveel geld kost. Tja, het kost natuurlijk veel geld, maar kost een president dat dan niet? En wat kost een verkiezing van een president. Die moet overigens ook wel eens vervangen worden, met alle kosten van dien. Bij onze oosterburen en bij de Franse Presidenten hebben we bovendien kunnen zien dat hun handelen in verleden en heden niet altijd zonder mankementen was. Het respect voor een land wordt er niet beter op als het hoofd van dat land voor de rechtbank moet verschijnen vanwege malversaties die het daglicht niet kunnen verdragen. Daarnaast krijgt ook een afgezette president wachtgeld. Ook dat kost geld, evenals de inauguratie van een president, die in de loop van de tijd vaker voorkomt dan een kroning van een koning en/of koningin.
Koningskinderen zoals Willem-Alexander
Koningskinderen worden van klein af aan opgevoed in het besef dat ze in de schijnwerpers staan. Zij kunnen dan ook al jong omgaan met de media, hoewel af en toe te merken is dat ze er, kinderen eigen, de brui aan geven. Geen wonder, want de druk van de media is groot. Daar weet het koningshuis echter inmiddels mee om te gaan. Behalve de druk van de media krijgen koningskinderen, afhankelijk van hun mogelijkheden en interesse, een goede intellectuele opleiding en worden ze wegwijs gemaakt in de politiek van het eigen land, Europa en de landen in andere delen van de wereld. Presidenten hebben vaak niet een dergelijk uitgebreide en mondiale opleiding gehad.
Van moeder op dochter of zoon
Ervaringen van de regerende koning of koningin worden in de loop van de jaren doorgegeven aan hun opvolgers. Ook dat is bij presidenten niet het geval. Die worden gekozen en vallen ineens in het beroep van leider van een land. Zij hebben wel hun adviseurs, maar dat vervangt niet de totale ervaring van een doorgaand koningshuis.
Koningin/prinses Beatrix
Van onze vroegere koningin kan men vinden wat men wil, maar vriend en vijand is het erover eens dat zij haar werk uitstekend gedaan heeft. Naar andere landen toe heeft ze Nederland vertegenwoordigd als een waardig land, waarmee het goed zaken doen is. Het heeft Nederland beslist geen kwaad gedaan, zoals zij de buitenlandse betrekkingen aangehaald en gekoesterd heeft. Integendeel! Het aanzien van Nederland is in haar regeringsperiode beslist gestegen, zeker bij de regeringen van de landen, waar zij met haar (vaak ook zakelijke) gevolg naar toe geweest is. Het was steeds een koningin waar iedere Nederlander trots op kon zijn.
Willem-Alexander
Willem-Alexander is nu al een aantal jaren koning en doet het eveneens goed. Hij heeft een goede opleiding gehad en is, evenals zijn moeder, sociaal en economisch betrokken. Hij wil echter niet alleen maar lintjes doorknippen, maar ook een stuk echt werk doen en iets voor de maatschappij betekenen. Daar is niets mis mee en hij heeft al laten zien dat hij de nodige kennis en drive in huis heeft. Op zijn reizen gaat steevast een groep directeuren van bedrijven mee, die in het buitenland op die manier goede reclame maken voor onze Nederlandse bedrijven en die vaak ook met nieuwe opdrachten uit het buitenland terug komen. Misschien heeft hij in de coronatijd een paar verkeerde beslissingen genomen, maar net als iedereen kan ook hij een foutje maken. Hij had het inzicht om er in elk geval zijn verontschuldigingen voor aan te bieden.
Koningin Maxima
Samen met Maxima en de kinderen vormt Willem-Alexander een koninklijk gezin, waarmee Nederland binnen en buiten Europa best voor de dag kunnen komen. Koningin Maxima is een mooie en sociaal voelende koningin en is een degelijke steun voor Willem-Alexander. Binnen de weinige koningshuizen die Europa nog rijk is, is het gezin een verademing.
Toneelstuk
Veel republikeinen vinden dat het koninklijk huis een gedwongen toneelstuk opvoert. Voor een gedeelte is dat ook zo, want de traditie en het protocol zijn er nu eenmaal en worden voor het grootste gedeelte aangehouden. Dat is niet zo erg, want het “toneelstuk” heeft ook wel wat. Het verleent waardigheid aan de verschillende ceremoniële plechtigheden en de meeste Nederlanders genieten ervan. De gouden koets (die nu net gerestaureerd is) is over de hele wereld bekend en vooral onze Duitse en Belgische buren maakten altijd een plekje binnen hun tv programma’s om de unieke ritjes daarvan en van het optreden van het koningshuis te kunnen verslaan. Dat wil toch wat zeggen. Ze staat nu in het museum, vanwege een discussie over de afbeeldingen die op de deuren staan, maar die thuishoren in de tijd, waarin ze gemaakt zijn.
Standvastigheid van het koningshuis
Het Nederlandse koningshuis is door de eeuwen heen standvastig gebleken en heeft recht van bestaan. Daar geven Willem-Alexander en Maxima een goed vervolg aan.