Bad Staffelstein
Bad Staffelstein in Beieren is een grappig plaatsje. Op een mooie woensdagmorgen in oktober rijden we voor een korte vakantie er naar toe. We hebben een appartementje gehuurd in Oberbrunn, een gehucht bij Ebensfeld. Van daaruit willen we Bad Staffelstein bezoeken dat als kuuroord in de omgeving en ver daarbuiten bekend staat. Na een voorspoedige reis door golvend heuvelland, waarbij we de architectuur van de mooie kerk van Limburg en de blinkende skyline van het bankencentrum van Frankfurt kunnen bewonderen, komen we in het golvende stroomgebied van de Main die hier echter nog maar een smalle stroom is. Oberbrunn is een stil gehuchtje met weliswaar een kerk, maar er is geen enkele winkel te bekennen. Er is zelfs geen bakker! Ergens hangt alleen een sigarettenautomaat tegen een gevel. We vinden het niet erg. We zoeken immers een paar dagen rust en Ebensfeld ligt, inclusief supermarkten en winkeltjes, immers vlakbij.
De volgende morgen halen we dus heerlijke, verse broodjes in Ebensfeld. Na het ontbijt gaan we op pad.
Bad Staffelstein is badplaats en kuurcentrum
Eerst naar Bad Staffelstein, dat zijn naam te danken heeft aan de Staffelstein, de berg met de platte, rotsachtige bovenkant die naast het stadje ligt. Staffelstein heeft al sinds de 12e eeuw stadsrechten en het heeft een mooi gemeentehuis uit de 17e eeuw.
De toevoeging “Bad” aan de naam kreeg het stadje in 2001 toen het stadje erkenning kreeg als badplaats en kuurcentrum. Het is een
gezellig stadje met veel versierde vakwerkhuizen, waar bijna bij elk huis een beeldje van een beschermheilige ingemetseld is, en er zijn een paar leuke winkeltjes. Het kuurcentrum is gebaseerd op het uit 1600 meter diepte opgepompte warme mineraalwater dat voornamelijk koolzuur- en ijzerhoudend is. De baden in het kuurcentrum worden goed bezocht vanwege hun weldadig effect op aandoeningen als reuma e.d.
Naast het kuurcentrum
Naast het kuurcentrum met zijn verwarmde baden zijn sauna’s en hotels ligt een mooi, openbaar wandelpark, waar middenin twee grote stellages staan, gevuld met takken, waar het mineraalwater met al zijn zouten en mineralen doorheen stroomt. De gast kan er langs wandelen of er een uurtje gaan zitten en daarbij de zilte lucht diep inademen. Goed voor de luchtwegen en de longen! Er wordt dan ook veel gebruik van gemaakt,
evenals van de baden en de faciliteiten er omheen.
Klooster Vierzehnheiligen ligt dicht bij Bad Staffelstein
Al bij onze aankomst hebben we de twee grote kloosters links en rechts tegen de bergen zien liggen. Gezien vanuit Bad Staffelstein ligt aan de rechterkant het klooster Vierzehnheiligen, genoemd naar de legende van een herder die daar op die plek het kind Jezus zag met veertien “noodheiligen” om hem heen die daar op die plek een bedevaartkerk wilden hebben, zodat ze mensen in nood zouden kunnen helpen.
Gebouwd in de 15e eeuw
Het klooster is gebouwd in de 15e eeuw. De in barokstijl opgetrokken en nog niet lang geleden zorgvuldig gerestaureerde basiliek, die een bezoek meer dan waard is, dateert uit het einde van de 18e eeuw. De veertien noodheiligen hebben elk een naam en zijn met hun beeltenis ook in de kerk te vinden. We kijken onze ogen uit. Op internet kan men op de website van het klooster zelfs een virtuele bezichtiging vinden, waarbij men de hele basiliek in ogenschouw kan nemen. Het klooster en de basiliek worden bewoond en verzorgd door de paters Franciscanen.
Ook Klooster Banz Ligt dicht bij Bad Staffelstein
Recht tegenover klooster Vierzehnheiligen ligt klooster Banz, van waaruit we een prachtig uitzicht over het Frankische land hebben. Het voormalige klooster was tot de elfde eeuw in gebruik als burcht en bastion tegen de Hongaren. Daarna werd het tot de 15e eeuw een benedictijnse abdij. Een fikse brand vernielde de abdij tot op de fundamenten. Pas tussen 1700 en 1772 werd het klooster, inclusief de barokke kerk weer opgebouwd.
Hertog Wilhelm
Rond 1800 kwam het klooster weer in verval, maar Hertog Wilhelm redde het van de ondergang. Hij restaureerde het, bouwde het uit en gebruikte het als zomerresidentie. Sindsdien hebben er keizers en koningen gelogeerd. Momenteel is het voormalige
klooster in handen van een stichting voor volwassenenonderwijs. Klooster Banz is een enorm complex. De barokke kerk is echter kleiner dan die van klooster Vierzehnheiligen, maar toch het bekijken meer dan waard. In de “Mönchshof”, het gezellige restaurantje binnen de kloostermuren en direct naast de ingang van het complex, bestellen we wat te drinken en een Kaiserschmarrn, die beiden prima smaken.
Coburg en de prinsen van Saksen
We zijn het nog niet moe en rijden naar Coburg dat de moeite van een bezichtiging waard moet zijn. Dat klopt! Het is de standplaats geweest van de prinsen van Saksen Coburg en als zodanig de belangrijkste plaats in de wijde omtrek. Op de Markt staat het standbeeld van Prins Albert van Saksen Coburg, de man van de Britse Koningin Victoria.
Banden met heel Europa
Zij hadden een goed huwelijk en kregen 9 kinderen die later trouwden met leden van de keizerlijke en Koninklijke families in Europa, zodat naderhand veel staatshoofden familiebanden met het Koninklijke huis van Engeland hadden. Albert stierf echter al toen hij 42 was, waarna Koningin Victoria zo verdrietig was dat ze tot aan haar dood in het zwart gekleed ging.
Coburg heeft een prachtige vesting bovenop de heuvel met een fantastisch uitzicht naar bijna alle kanten. De vesting is een kleine stad op zichzelf. Goed onderhouden en gerestaureerd met enorme vestingwallen er omheen. Wie dat wil kan tegen betaling een rondleiding door het kasteel zelf krijgen. Ook het stadhuis van de stad is het bekijken waard. De stad heeft bovendien veel vakwerkhuizen en een aantal zeer gezellige terrasjes.
Weismain, Kronach en Kulmbach
De volgende dag is het minder goed weer. Er hangt een dichte mist die de natuur een spookachtig,
geheimzinnig tintje geeft.
In die mist bereiken we Weismain. Een klein dorp dat echter, zoals zoveel dorpen en stadjes hier, een eigen bierbrouwerij heeft: Weismainer Bier! We rijden door het Klein Ziegenfeldertal, een mooi smal dal met steile, rotsachtige bergwanden, waar in het midden tot onze verrassing een klein dorpje ligt.
In de buurt van Bad Staffelstein ligt ook het stadje Kronach
Via Burgkundstadt bereiken we tenslotte de middeleeuwse stad Kronach, waar in de gotisch/romaanse kerk een organist juist oefent voor de komende weekenddienst. De mist is intussen wat opgetrokken, maar het blijft grauw en erg fris, zodat we na een rondwandeling door het stadje in een lunchroom een heerlijke, warme kop chocomel
drinken en een stukje “käsetorte” eten om op te warmen. De robuuste vesting “Rosenberg” hoog boven de stad, die een van de best bewaarde vestingen van heel Duitsland is, laten we vanwege de kou maar aan zijn lot over, want we willen nog naar Kulmbach.
Kulmbach
In Kulmbach vinden we het beeldje van de tonnenmaker, een monument voor de kunst van het tonnen maken, waar bier en wijn eeuwenlang in bewaard werden. Op het gezellige pleintje nemen we aan een kraampje een curryworst, waarna we een wandeling door het stadje maken. Kulmbach ligt aan de “Weisze Main”. Er is ook een “Rote Main” en die twee komen vlak bij Kulmbach samen in de “Main” die wij allemaal kennen als een van de grote rivieren in Duitsland.
Het wordt al laat. We willen via Kaserndorf terug naar ons appartement. Voor Kaserndorf stoppen we even om wat te drinken en we genieten van de prachtige ondergaande zon die getemperd wordt door de overgebleven vlagen mist. Wat een schouwspel! We nemen wat landweggetjes en genieten van de prachtige natuur. Nu, in oktober, zijn de bossen prachtig gekleurd. Met de late zon erop geeft dat een fantastische aanblik die ik iedereen gun.
In de schemering komen we thuis. Moe, maar voldaan.
Zie ook het mooie verslag van Bad Münstereifel!