Het Sinterklaas verhaal

Sinterklaas verhalen

Het Sinterklaas verhaal is bij uitstek geschikt om kinderen alvast in de sfeer te brengen van het jaarlijkse grote cadeautjesfeest. Er zijn veel Sinterklaas verhalen in omloop, maar deze twee verhalen en het daaronder staande gedicht zult u nergens anders tegenkomen. Het zijn Sinterklaas verhalen waar de kinderen met plezier en spanning naar zullen luisteren. Sinds kort staat er het tweede Sinterklaas verhaal onder, in verband met de discussie over de Zwarte Pieten. Onder het tweede verhaal staat dan nog als toegift een grappig vers over een veel te dikke zwarte Piet. Ik wens u en uw kinderen veel plezier.

1. Hoe Kleine Piet de baas in de keuken van Sinterklaas werd

Voordat de pieten de cadeautjes kunnen rondbrengen hebben ze het in het huis van Sinterklaas heel druk. Het mooiste Sinterklaas verhaal!
Voordat de pieten de cadeautjes kunnen rondbrengen hebben ze het in het huis van Sinterklaas heel druk.

In het grote huis van Sinterklaas was het druk. Over een paar dagen was het al pakjesavond en alle

pieten van de Sint moesten nog verschrikkelijk veel doen. De inpakpiet had een rood hoofd van het inpakken, de paardenpiet borstelde de witte schimmel tot hij blonk. Hij poetste het rode tuig en het mooie zadel en smeerde ze met olie in tot ze glommen. Sinterklaas moest immers ook nog in het winkelcentrum cadeaus gaan uitdelen en dan moest alles perfect zijn.

De voeten van de schimmel van Sinterklaas

kregen nog een extra beurt, want de schimmel mocht straks immers niet uitglijden op de gladde en bevroren daken. De bakpiet had alle rondbrengpieten maar bij zich in de keuken geroepen, want de helft van de speculaas, de pepernoten, de taaitaai en de chocolaatjes waren nog niet klaar. Ook moesten er nog een hele serie speculaastaarten gebakken worden. De ovens stonden roodgloeiend en de bakplaten lagen vol met koeken en suikerbeesten die lagen af te koelen. Stiekem pakte hier of daar een hongerige piet wel eens iets lekkers, maar de bakpiet zag alles en rolde dan boos met zijn ogen. ”Niet aankomen!” riep hij dan met donderende stem. “Na zes december mogen jullie alle overgebleven lekkers hebben, maar nu niet. Pak maar een bruine boterham met kaas. Dat is gezond.” Ja, dat wisten de pieten zelf ook wel, maar ze vonden speculaas, pepernoten en chocolade veel lekkerder dan een bruine boterham. Er lag toch genoeg op de bakplaten. De bakpiet was soms een beetje te streng.

Sinterklaas

zat in de grote kamer in zijn rode stoel zijn voeten te warmen bij de open haard. Wat was het weer koud! In Spanje was het meestal lekker warm, maar hier in Nederland? Je zou er verkouden van worden. Hij haalde de grote, rode zakdoek met het witte kantje uit zijn zak en snoot zijn neus. “Is nu alles bijna klaar?” vroeg hij aan de hoofdpiet die met een beker warme chocolademelk klaar stond. “Ja, Sinterklaas”, antwoordde de hoofdpiet. “Alleen de bakpiet en de inpakpiet moeten nog veel doen, maar die hebben hulp genoeg. Ze klagen elk jaar dat ze nooit op tijd klaar kunnen zijn, maar elk jaar lukt het ze toch weer, dus u hoeft u helemaal geen zorgen te maken.”

Plotseling

vloog de deur van de kamer open en een van de rondbrengpieten rende buiten adem de kamer in. “Sinterklaas, Sinterklaas, het is verschrikkelijk! We kunnen niets meer doen. Alles loopt in het honderd. Alles gaat fout. De bakpiet is ziek. Hij heeft de griep en is door de pietendokter meteen naar bed gestuurd. Wat moeten we doen?” Het pietje snakte naar adem en daar maakte de hoofdpiet dankbaar gebruik van. “Rustig! Rustig!” maande hij. “Zo begrijpen Sinterklaas en ik er niets van. Wat is er gebeurd? Probeer het eens heel rustig te vertellen.”

Het pietje

haalde diep adem en zei: ”De bakpiet ligt in bed en in de keuken is nu niemand meer de baas. Alles loopt in het honderd. Er is ook geen meel meer. Helemaal niets. De voorraadpiet heeft te weinig uit Spanje meegebracht. De bakpiet heeft hier in Nederland nog bij alle bakkers meel gekocht, maar daar krijgt hij nu niets meer, want die bakkers moeten ook brood bakken voor de mensen. Nu hebben we te weinig om genoeg speculaas, pepernoten, taaitaai en speculaastaarten te bakken. Overmorgen is het al pakjesavond en dan heeft de helft van Nederland alleen maar chocolaatjes en geen koek! De bakpiet was helemaal tureluurs en kon er niet meer tegen en nu is hij ook nog ziek geworden.”

Sinterklaas schudde bezorgd zijn hoofd

“Ga jij eens even met Piet mee naar de keuken en zoek eens uit wat er daar moet gebeuren”, beval hij de hoofdpiet. Gehoorzaam liep de hoofdpiet mee naar de keuken, maar in de deuropening bleef hij pardoes staan. Wat hij zag was echt verschrikkelijk. De laptoppiet zat midden op de keukentafel met vuile vingers van het deeg aan zijn laptop te werken. Om hem heen stonden stapels vuile potten en pannen. De iPhonepiet liep te bellen met zijn vriendje in Spanje en schaterde het uit. De muziekpiet timmerde met de pollepel op de onderkant van de potten en pannen en zong er luidkeels een Sinterklaasliedje bij. Hij maakte een hels kabaal.

De boekenpiet

zat op de grond en alweer met zijn vingers in zijn oren en met zijn neus in de kookboeken. De speelgoedpiet was op de gladde vloer aan het kegelen met de kruidenpotjes en riep enthousiast: “Yes! Gewonnen!” De schoorsteenpiet zat bovenop de wasemkap. Hij hengelde de soepballetjes uit de soepketel en at ze met een verheerlijkt gezicht op. Uit de oven kwam zwarte rook en de hoofdpiet zag dat de pas gebakken pepernoten aan het verbranden waren. Er hing deeg aan de keukenkastjes en de poes at van de kapot gevallen speculaaspoppen op de grond. Midden in de keuken stond het allerkleinste Pietje met zijn ogen dichtgeknepen en zijn vingers in zijn oren.

Dat deed de deur dicht

De hoofdpiet zette zijn handen in zijn zij, haalde eens diep adem en brulde: “Wel alle driedubbel overgehaalde en versgebakken pepernoten! Zijn jullie allemaal gek geworden? Wat is hier aan de hand? Wordt hier niet meer gewerkt? Overmorgen moet alles klaar zijn en jullie doen allemaal maar waar je zin in hebt! Aan het werk! Laptoppiet, jij maakt de tafel schoon en zoekt op internet naar zakken meel en, oh we, als je op jouw laptop spelletjes gaat zitten spelen. IPhonepiet, jij belt naar de bakkers in de buurt en vraagt of ze mee willen bakken voor Sinterklaas. Muziekpiet, jij maakt de pannen schoon en zet ze in de kast en haalt dan de verbrande pepernoten uit de oven en maakt hem schoon. Schoorsteenpiet, jij komt van de wasemkap af en draait nieuwe soepballetjes voor onze soep van vanavond. Kleine Piet, naar boven jij!”

Verder kwam de hoofdpiet niet

Kleine Piet begon hard te brullen en riep snikkend:” Ik wil niet naar boven! Ik wil hier blijven. Hoe alles gebakken moet worden weet ik heel goed, want ik help de bakpiet al heel lang. Ik weet hoe je pepernoten moet maken, speculaas moet bakken en al die andere dingen ook. Ik heb geprobeerd om dat de anderen te leren, maar ze luisteren niet naar mij.”

Verbaasd

keek de hoofdpiet op Kleine Piet neer en fronste zijn zwarte wenkbrauwen. “Kun je dat echt?” vroeg hij ongelovig. “Ja, ja,” riep Kleine Piet en hij sprong van opwinding op en neer. “Ik heb alles al een paar keer helemaal alleen mogen bakken. Zelfs de speculaastaart en die vond Sinterklaas nog lekkerder dan die van de bakpiet zelf. De hoofdpiet zuchtte en dacht even na. Tja, er was eigenlijk ook geen andere oplossing. “Vooruit,” zei hij, Je mag het proberen. Jij bent nu de baas in de keuken tot de bakpiet weer beter is, maar daarna is de bakpiet weer de baas.” “Ja, goed,” riep Kleine Piet verrukt, “maar nu moet u de keuken uit, want we moeten werken.” Meteen riep de laptoppiet opgelucht uit: ik heb meel gevonden bij een molenaar. Die komt ons dadelijk een paar vrachten brengen.”

De hoofdpiet zuchtte van opluchting

Hij draaide zich om. “Denk erom: jullie luisteren allemaal naar Kleine Piet en ik kom elk uur even kijken. Na de verjaardag van Sinterklaas mogen jullie allemaal weer doen waar jullie zin in hebben, maar wie nu niet even hard werkt, stuur ik morgenvroeg met de trein terug naar Spanje.”
Nou, daar schrokken de pieten wel van, want terug naar Spanje, zonder het feest meegevierd te hebben? Nee, dat wilden ze beslist niet. Binnen een uur was de hele keuken dus ook opgeruimd, stonden de nieuwe pepernoten in de oven, de speculaaspoppen lagen klaar in de bakvormen en er stonden al drie speculaastaarten op de schone keukentafel uit te dampen. Kleine Piet rende van hot naar haar en zei iedereen wat hij moest doen. De hoofdpiet was heel tevreden en vertelde Sinterklaas dat Kleine Piet onmisbaar was en volgend jaar beslist weer mee naar Nederland moest komen.

Kleine Piet is apetrots! Het Sinterklaas verhaal van kleine Piet is een van de leukste verhalen.
Kleine Piet is apetrots! Het Sinterklaas verhaal van kleine Piet is een van de leukste verhalen.

De bakpiet

was de volgende dag gelukkig weer beter en kon helpen om alle lekkers in te pakken en weg te brengen. Sinterklaas klom op zijn paard en reed in de maneschijn over de daken, terwijl de pieten alle cadeautjes in de schoorstenen stopten.
Moe maar tevreden kwamen ze de volgende morgen thuis en daar kreeg iedereen een heerlijke tomatensoep met verse soepballetjes van de schoorsteenpiet en daarna mochten ze alle overgebleven taaitaai, speculaas, pepernoten en speculaastaart opeten. Dat was me toch een feestmaal! Aan het einde van het ontbijt Stond Sinterklaas op, tikte tegen zijn beker en gaf zijn pieten nog een stevig compliment. Hij vertelde hen dat hij heel trots was op zijn zo hard werkende pieten.

En Kleine Piet?

Die kreeg van de Sint een prachtige oranje voetbal om in straks thuis in Spanje te gaan voetballen met de andere Kleine Pieten. Nou, daar was Kleine Piet heel blij mee. Zijn gezichtje straalde en hij riep uit: “Volgend jaar kom ik weer mee, want als de bakpiet weer ziek wordt, mag ik weer de baas in de keuken zijn!” Alle pieten barstten in lachen uit en de bakpiet? Die trok even een zuur gezicht en mopperde: “Ik ben niet van plan om volgend jaar nog eens de griep te krijgen, hoor. Ik bak liever allerlei lekkers in de keuken” en hij nam nog een flinke hap van een heerlijk knapperige speculaaspop, want ja, bakken kon die Kleine Piet als de beste!

2. Sinterklaas en zijn Pieten

De burgemeester van Amsterdam zat in zijn werkkamer en keek zijn bezoekers een voor een aan. “Waarom vinden jullie het niet goed dat Sinterklaas bij zijn intocht zwarte pieten meebrengt”, zei hij. “De Sint heeft al eens een keer een deel van zijn pieten rood, blauw en geel laten verven. De pieten vonden dat helemaal niet leuk, de Sint ook niet en de meeste kinderen lachten hen uit. Wat willen jullie nu dan nog?”

Sinterklaas heeft zwarte en witte pieten, maar wie kan zien wat een witte piet of een zwarte piet is? Dit Sinterklaas verhaal legt het uit.
Zwarte piet of witte piet?

“Wij willen dat Sinterklaas ook witte pieten heeft,” mopperden de mensen die voor zijn bureau stonden. De burgemeester zuchtte diep. “Ik zal de Sint een brief sturen en hem vragen of hij daar iets aan wil doen”, zei hij en zo gebeurde het. Een maandje later ontving de Sint in Spanje de brief van de burgemeester. Hij schudde verbaasd zijn hoofd. Wist dan niemand dat hij elk jaar al witte pieten mee naar Nederland nam? Had nog niemand zijn witte pieten gezien? Nou, daar kon wel eens voor gezorgd worden. Hij schreef een vriendelijke brief terug naar de aardige burgemeester, die helemaal opgelucht was toen hij merkte dat Sinterklaas het helemaal niet erg vond om witte pieten in dienst te nemen.

Half november kwam Sinterklaas in het land

Half november stond, zoals elk jaar, de kade weer vol met kinderen en grote mensen. Iedereen was vrolijk en er werden doorlopend sinterklaasliedjes gezongen. Verwachtingsvol keken de kinderen toe hoe Sinterklaas met zijn gevolg van de boot stapte. Niet alleen met zwarte pieten, maar nu ook met witte pieten. De kinderen keken er raar van op. “Jij bent geen piet”, riep er eentje. “Jij doet alleen maar net alsof je een piet bent, maar ik kan zien dat jij geen echte piet bent.” De witte pieten trokken zich van de verbazing van de kinderen gelukkig niets aan. Zij deden goed hun best, maakten de gekste bokkensprongen en deelden aan de lopende band snoep aan de kleine kinderen uit.
De burgemeester begroette Sinterklaas uitbundig. “Fijn, dat u ook witte pieten meegenomen hebt”, lachte hij opgelucht. “Ik ben daar heel blij mee. Om u te bedanken zal ik morgenvroeg, als alle pieten met hun nachtwerk klaar zijn, voor een heel lekker ontbijtje op het gemeentehuis zorgen.”

Sinterklaas vond dat nog eens echt aardig aangeboden van de burgemeester

Hij bedankte hem voor het vriendelijke aanbod. Na de ontvangst op de Dam en een kopje koffie op het gemeentehuis gingen de Sint en zijn pieten naar het grote huis van Sinterklaas om uit te rusten, want die nacht moesten de pieten al aan het werk. De kinderen van Nederland verwachtten immers iets in hun schoen.
Na het avondeten kreeg elke witte en elke zwarte piet een lijst met adressen mee, zodat Sinterklaas er ook zeker van kon zijn dat elk kind bezocht werd. Het was druk in de stad en ook in de rest van het land, maar de pieten hadden er geen last van. Die renden als vanouds over de daken alsof ze nooit iets anders deden.

Opeens klonk er lawaai

“Piet, Witte Piet, kom je ook bij mij?” klonk het van alle kanten. Tja, dat had je er nu van. Er zijn altijd kinderen die ’s nachts uit het raam kijken of ze zwarte piet en Sinterklaas al kunnen zien. Een witte piet zie je in het maanlicht nu eenmaal veel beter dan een zwarte piet. “Terug naar bed”, riepen de witte pieten streng terug. “Wie komt kijken krijgt niets in de schoen. Die slaan we vannacht maar over.” Nou, dat wilden de kinderen beslist niet en dus was het na enige tijd weer rustig op de daken en konden de pieten hun werk in stilte doen.

Iedereen is klaar

De volgende morgen kwamen ze allemaal moe, voldaan en met lege zakken bij het gemeentehuis aan. Sinterklaas zat al aan een van de grote, gedekte tafels vol met lekkere broodjes, hagelslag en gekookte eitjes met de burgemeester te praten. Hij had de hele nacht aan zijn rode boek gewerkt en was even moe als zijn pieten. De burgemeester keek verbaasd naar de pieten die al aan de ontbijttafel aanschoven. “Maar, Sinterklaas”, zei hij verbaasd. “U had me toch beloofd dat u ook witte pieten aan het werk zou zetten en die heb ik gisteren bij uw aankomst ook gezien. Waar zijn de witte pieten gebleven?”

Sinterklaas

moest lachen om de verbazing van de burgemeester en ook alle pieten schaterden het uit. “Kom jij eens hier”, grinnikte Sinterklaas naar de piet die het dichtste bij hem stond. De piet boog zich naar Sinterklaas over. Sinterklaas aaide hem over zijn wang en kijk: daar zat plotseling een witte streep. De burgemeester stond vreemd te kijken en alle medewerkers van de gemeente, die bij het ontbijt waren uitgenodigd, ook. “Hoe kan dat?” stotterde de burgemeester. “Dat is nu een van mijn witte pieten”, antwoordde de Sint tevreden. Ik heb altijd witte pieten in mijn gevolg, maar die worden allemaal zwart geverfd, omdat ze dan minder goed in het donker op het dak te herkennen zijn. Op die manier kunnen ze in alle rust bij elk kind cadeautjes brengen of iets in de schoen leggen zonder zelf gezien te worden. Bovendien worden de meeste pieten ook gewoon zwart vanwege het roet in de schoorsteen. Om u een plezier te doen zijn ze gisteravond als witte pieten de daken op gegaan, maar na het werk zien ze er weer allemaal hetzelfde uit.”

En toen begreep de burgemeester Sinterklaas pas

Tja, dat had Sinterklaas goed uitgelegd. De burgemeester begon nu ook te lachen. “Dus een deel van de zwarte pieten zijn gewone witte pieten die zwart geverfd zijn”, riep hij uit. Dat moet ik eens rondvertellen, want volgens mij weet dat niemand hier in de stad.”
En zo gebeurde het. Vanaf die tijd klaagde er niemand meer over de zwarte pieten en soms, heel soms, zie je wel eens een piet met kleine, witte plekjes aan zijn oren, zijn neus of zijn ogen en dan weet je meteen, dat het eigenlijk een witte piet is. Kijk maar eens goed!

 

Een dikke Piet, dat kan echt niet!

Sinterklaas had eens een Piet

Die tot zijn eigen groot verdriet

het laatste jaar was aangekomen

toch mocht hij naar ons landje stomen

Maar al de eerste dag op de daken

kon Piet niet door de schoorsteen raken

Hij bleef daar al meteen in steken

Die was te smal zo was gebleken

hij hield zijn adem in en plof

viel hij beneden in het stof

Alles vol roet, het vuur was uit

en proestend kwam die dikke schavuit

met al zijn zwarte cadeautjes terug

dus stuurde de Sint zijn poetsploeg vlug

en zette Piet een jaar op dieet

Wat Piet ook heel gehoorzaam deed

Nu is hij slank, kan alles doen

en krijg jij cadeautjes in jouw schoen.

(Anneke Cornelissens)

Ideeën en mogelijkheden

Om uw eigen sinterklaasavond nog gezelliger te maken vindt u op de hieronder volgende links naar andere pagina’s binnen deze website diverse rijmen en gedichten, ideeën voor het kopen en zelf maken van cadeautjes en een aantal gedichten voor diverse cadeau’s die u zelf kunt gebruiken en ook mag verbouwen.
Zelf rijmen en gedichten leren maken?
Zoekt u nog een paar Sinterklaasgedichten voor bij uw cadeautjes?
Kijk ook eens op de pagina waar ideeën voor cadeautjes op staan.

Een prachtig kinderfeest

Het Sinterklaas feest is een prachtig en gezellig kinderfeest. Vooral, omdat kinderen voor Sinterklaas hun grootste wensen op papier mogen (laten) zetten, zonder rekening te hoeven houden met de instelling of beurs van hun ouders. De zwarte Pieten horen hier al vanouds bij. Ook in Iran, Hongarije en andere landen wordt een gelijksoortige, zwart gekleurde figuur gebruikt die op een speciale feestdag cadeautjes aan kinderen uitdeelt, dus waar is het verschil? Zwart zijn onze Pieten immers  door hun werk in de schoorsteen (veel Pieten zijn  daaronder gewoon wit) en de hele discussie over de kleur van hun huid is onzinnig.

Discriminatie

komt hier helemaal niet aan te pas en wie zich gediscrimineerd voelt, moet dat aangeven bij de politie, want daar zijn wetten voor. Wie zwarte Piet verandert door hem of haar de oorbellen af te nemen, anders gekleurde lippen op te leggen of anderszins kleur te geven aan de vertrouwde vorm, is bezig om van zwarte Piet een clown te maken en dat is niet de bedoeling. Het feest is een oud, Nederlands kinderfeest en het gros van de mensen wil het graag zo houden.
Sinterklaas en Zwarte Piet zijn iconen van de Nederlandse cultuur. Ze brengen cadeautjes en veel plezier voor alle kinderen van elke kleur in Nederland. Zij maken daar geen verschil tussen.
Ik wens u veel plezier met Sinterklaas en zwarte Piet!
Attentie!
Alle teksten, foto’s en andere afbeeldingen op de pagina’s van deze website vallen onder het auteursrecht en mogen niet verveelvoudigd, gekopieerd (via druk, fotokopie, microfilm of op welke wijze dan ook), openbaar gemaakt of elders op internet gezet worden  zonder voorafgaande toestemming van de auteur en eigenaar van deze website.