Paus Leo XIV is ingetogen, zonder poespas en bescheiden

Zonder overmatige tierelantijnen en heel ingetogen gaat Paus Leo XIV aan het werk, zoals hij zich al vanaf het begin aan zijn gelovigen heeft gepresenteerd. Het is nog even afwachten, maar dienstbaarheid, aandacht voor de armen en bescheidenheid staan, evenals bij Paus Franciscus bij hem hoog in het vaandel. Voor de katholieken op de hele wereld was de vorige Paus een verademing en vermoedelijk gaat de nieuwe Paus op diezelfde lijn door. Hij zal er echter zijn eigen stempel op zetten.

De curie

De bescheidenheid van ook deze Paus zal ook moeten kunnen omgaan met vastgeroeste verhoudingen en de wensen van de curie in het Vaticaan. Het Vaticaan is te vergelijken met de regeringen van landen, maar zo mogelijk nog veel ouderwetser. Het gekonkel en het gevecht om de macht is misschien niet zo zichtbaar voor de gelovigen, maar achter de schermen wel degelijk aanwezig. Er wordt gezegd dat Paus Franciscus een goede bestuurder was en dat blijkt wel. De curie is vaak voor heel aparte verrassingen komen te staan.

Het misbruik van kinderen binnen de Katholieke kerk aanpakken

Paus Franciscus heeft het aangedurfd om een conferentie over het misbruik van kinderen binnen de vertegenwoordigers van de Katholieke kerk aan te pakken. Dat is prijzenswaardig, want vooral in Italië en dan vooral binnen de machtige clerus binnen het Vaticaan, is dit een onderwerp, waarover men het liefst zou zwijgen. Dat is ook heel lang zo gebeurd. De Paus kreeg, in plaats van steun, echter veel kritiek op zijn manier van aanpak. Hij zou nog niet genoeg doen. Die kritiek is misplaatst. Hij kon immers niet in korte tijd een omslag van 180 graden bewerken, waar dit probleem al jarenlang verzwegen werd. Alleen al het feit dat hij het misbruik op deze manier erkende en bespreekbaar maakte is prijzenswaardig.

Het celibaat is een van de oorzaken

Het celibaat dateert uit de 4e eeuw na Christus. Jezus Christus zelf heeft dat dus in zijn tijd echt niet bepaald. Het was een idee van het Vaticaan uit die tijd om zo de macht van de vrouw buiten de kerk te houden. Het celibaat bepaalt dat priesters niet mogen trouwen en geen relatie mogen hebben. Het is zo fout als fout maar zijn kan. Gezonde mannen moeten vanwege die regels hun seksuele neigingen compleet onderdrukken. Wat dat betreft heeft de Anglicaanse kerk een beter systeem.

Een gezin betekent verantwoordelijkheid

Priesters kunnen op die manier nooit invoelen hoe het is om de verantwoording voor een gezin en kinderen te hebben. Hoe het is om een vrouw of kind te verliezen, en meer. Zonder het celibaat zou er veel en veel minder misbruik van kinderen hebben plaats gevonden. Het wordt dus tijd om het af te schaffen, maar daar hoort men niets over. Het Vaticaan is nog veel te veel gericht op de macht voor mannen. Aan de andere kant zijn veel priesters op oudere leeftijd daardoor heel eenzaam.

Ook als Paus heel bescheiden

Wat de huidige Paus betreft: het is opnieuw een bescheiden man, die bovendien hart voor de journalistiek heeft. In zijn eerste betoog gaf hij al aan dat hij de journalisten, die de waarheid verkondigen, een hart onder de riem steekt. Op 18 mei wordt hij geïnstalleerd en van dan af mag hij de katholieke kerk leiden op de manier die hij goed vindt. Om te beginnen wil hij de financiën op orde krijgen. Dat is vast moeilijk, want het is een ingewikkeld systeem.

Het voorbeeld van Christus

Christus was in zijn tijd de hoop van de zieken, de melaatsen en de armen. De laatste drie jaar van zijn leven stonden in het teken van liefde en gerechtigheid. Pracht en praal streefde hij niet na. Ik vraag me soms af wat hij gedacht zou hebben als hij de ontelbare schatten in het Vaticaan zou zien. Natuurlijk is een gedeelte daarvan eeuwenlang bijeen gebracht door de vele koninklijke en keizerlijke bezoekers en door allerlei kunstenaars van over de hele wereld, maar er zijn ook kostbare, kerkelijke schatten bij. Had de kerk daar niet wat van kunnen gebruiken om de noden van de arme mensen in de wereld te verhelpen? Hoe zal Paus Leo XIV zich daartussen voelen?

Een Paus voor de jongeren

Elke nieuwe Paus heeft het in het begin over de jongeren van deze tijd gehad en dat is nodig ook. Jarenlang werd er in Nederland weinig katholieke informatie aan jongeren gegeven. Sinds er op scholen bijna geen godsdienstles meer gegeven werd en deze vaak werd vervangen door lessen vol informatie over de islam, het boeddhisme en andere godsdiensten zag men bijna geen jongeren meer in de kerk. Hooguit tijdens de kerkelijke feestdagen, zoals met Kerstmis en Pasen. De Nederlandse kerk is er een van pappen en nathouden. Hopelijk wordt het ooit weer een kerk met een missie en vinden de mensen weer de weg er naar toe. Gelukkig is er de laatste tijd weer een stijging van jongeren binnen de katholieke kerk. Dat geeft hoop.

Kerken verdwijnen nog steeds

Steeds meer kerken verdwijnen echter uit het stadsbeeld. De gebouwen kan men vaak nog redden, maar er worden steeds vaker parochies samengevoegd, waardoor de gang naar de kerk voor veel ouderen vaak te ver wordt. Europa heeft een christelijke cultuur, maar die dreigt ten onder te gaan aan steeds meer invloeden van buitenaf. Hoe moeten onze jongeren de christelijke achtergrond en de christelijke waarden in stand houden als ze de kennis van de religie, de bijbel en de tien geboden niet meer aangeleerd krijgen? Wij zien de laatste jaren dan ook de samenleving hel erg verruwen.

Paus Leo XIV kan wat veranderen

Paus Leo XIV kan door zijn voorbeeld de bisschoppen tot inkeer brengen en hen leren wat er belangrijk is in de Katholieke Kerk. Niet hun eigen macht, maar de verkondiging van het geloof. Daarbij is het uitleggen van het katholieke geloof aan kinderen en jongeren van cruciaal belang. Als onze samenleving een christelijke samenleving wil blijven, moeten we er samen aan werken. Niet alleen in de kerk, maar ook op scholen en in de opvoeding thuis. Christus leerde ons dat er drie zaken heel belangrijk zijn: geloof, hoop en liefde en van die drie is de liefde het belangrijkste. De liefde van de ene mens voor de ander. Een liefde die geeft. Die ruimte schept voor dialoog, maar ook een liefde die uitlegt en de waarheid spreekt. Een liefde die het goede voorbeeld geeft en waar men altijd bij terecht kan om raad en hulp.

Deze Paus geeft daar vast en zeker het goede voorbeeld van.

Home

Vasten is niet alleen voor katholieken

De vastentijd duurt 40 dagen en begint op Aswoensdag, na de dolle feestdagen van de carnaval en duurt tot de zaterdag voor Pasen. In elk geval is dat voor de katholieken de vastentijd. Veertig dagen lang, in navolging van de vasten van veertig dagen die Jezus in de woestijn heeft doorgebracht, voordat hij aan zijn openbare leven begon. In die tijd weerstond hij alle verlokkingen en verleidingen. Ook van de katholieken wordt verwacht dat zij veertig dagen lang zich beperken in eten en drinken en iets in het vastenzakje doen, zodat de armen daar giften uit kunnen ontvangen.

Twee vastgelegde dagen om te vasten

De katholieke kerk heeft twee vastgelegde dagen waarop haar leden zeker moeten vasten. Op Aswoensdag en Goede vrijdag mag geen vlees gegeten worden en mogen alle gelovigen tussen de 18 en de 60 jaar die dagen slechts een volledige maaltijd tot zich nemen. Ouderen, kinderen en jongeren in de groei, evenals zieken, zijn hiervan vrijgesteld. De rest van de veertig vastendagen mogen ingevuld worden, zoals de gelovigen dat zelf bepalen. Dat betekent dat ze mogen vasten in de vorm van minder eten en drinken, maar ook in de vorm van liefdadigheid en het doen van boete, extra gebed en bezinning.

Voorbereiding op het paasfeest

Het is een tijd die tevens een voorbereiding is op het paasfeest. Een tijd van boete, berouw, bezinning en inkeer. Een tijd om zichzelf te zuiveren en goede werken te doen. Het woord “vasten” betekent letterlijk “onthouding”. Het betekent niet alleen het zichzelf lekkere en aangename dingen ontzeggen, maar dus ook het doen van goede werken, het geven aan liefdadigheid en het zich bezinnen op de kern van het leven en het hiernamaals.

Niet alleen voor katholieken, maar voor meer religies

Niet alleen katholieken en de protestanten kennen het vasten. Ook joden, islamieten, boeddhisten en hindoeïsten kennen het. Elke religie vult het vasten op zijn eigen manier in, maar het komt overal op hetzelfde neer: boetedoening en bezinning, inkeer en liefdadigheid. Het vasten is dus alom bekend en is ingeburgerd in de samenlevingen in de hele wereld.

In zak en as zitten

In vroegere tijden werd er ook vaak gevast na het overlijden van een geliefde. Er werd dan tevens as op het hoofd gestrooid en een jute zak diende als kleding. Aan het uiterlijk kon men dus al zien dat iemand aan het vasten was. Daar komt ook de uitdrukking “in zak en as zitten” vandaan. Dat uiterlijke vertoon is er tegenwoordig niet meer bij. Wie echt wil vasten hangt dat niet direct aan de grote klok.

Ook de natuur geneeskunde kent het vasten

Vasten is niet alleen heilzaam voor de geest, maar ook voor het lichaam. Binnen de natuur geneeskunde staat het vasten bekend als het reinigen van alle slakken die het lichaam vastgehouden heeft, waardoor alle organen weer beter zullen gaan werken. Het vasten dient dus in feite lichaam en geest en is van alle tijden. Wie ongeremd eet en drinkt doet er het eigen lichaam en de gezondheid ervan geen goed mee.

Vasten doet u ook goed

Vooral in onze westerse cultuur met mensen die te vaak te dik zijn, kan het ook heel gezond zijn. Wie wat teveel weegt en structureel kleinere maaltijden neemt en dat ook veertig dagen vasthoudt, is goed bezig. Minder wegen betekent vaak ook minder snel diabetes krijgen en minder andere gezondheidsproblemen, die met het overgewicht te maken hebben. Vooral het eten van gebak, pasta’s, rijst en meelproducten zetten in combinatie met vetten suikers vast in het lichaam. Een koolhydraatarm dieet (dat overigens heel lekker kan zijn en waarbij men helemaal geen honger hoeft te lijden) helpt het gewicht te verminderen. Mensen met het begin van diabetes kunnen daar zoveel baat bij hebben, dat ze niet, of pas veel later, aan de medicijnen moeten. Zelf houd ik daar al 5 jaar de diabeteswaarde tussen de 5 en de 7. Zonder gebruik van insuline dus.

Andere, moderne methoden

Het “onthouden” kan meer betekenen dan alleen het onthouden van eten en drinken. Het kan in deze moderne tijden ook betekenen dat u minder sms’t, minder vaak e-mails bekijkt, minder vaak op internet surft of gewoon minder vaak gaat shoppen, de fiets in plaats van de auto neemt, en ga zo maar door. Gewoon zich dingen ontzeggen dus, die u graag doet of die u het leven gemakkelijker maken.

Informatie over katholieke feestdagen.

Aswoensdag en het askruisje voor de vasten

En dan is het Aswoensdag. Een grotere tegenstelling dan tussen het uitgelaten carnaval en Aswoensdag is er niet te vinden.  Het carnaval een een feest van gekte, eten, drinken, verkledingen, optochten en zich met alles en iedereen verbonden voelen. Waar het carnaval op veel plaatsen in de wereld een uitgelaten feest is, waarbij de ernst van het leven een paar dagen opzij gezet wordt, komt met Aswoensdag die ernst in alle hevigheid terug. Aswoensdag luidt voor alle katholieken het begin van de vasten in. De vasten is een tijd van boete en berouw, inkeer en bezinning. Het is tevens de herdenking van de veertig dagen vasten die Christus in de woestijn heeft doorgebracht en waar hij aan alle verlokkingen van het leven weerstand bood.

Katholieken halen op Aswoensdag het askruisje

Het askruisje, waarmee alle katholieken (en ook sommige protestanten) op Aswoensdag thuis komen, is een teken van de vergankelijkheid van het leven. Een herinnering aan het feit dat het leven eindig is en we allemaal teruggaan naar het beginstadium. Niet voor niets wordt dan gezegd: “Gedenk, mens, dat gij stof zijt en tot stof zult wederkeren”. Het askruisje, dat tijdens de boeteviering wordt uitgereikt, blijft de hele dag op het voorhoofd, tot de avondlijke wasbeurt. Als kind vonden wij het altijd leuk om de askruisjes met broertjes, zusjes, vriendjes en vriendinnetjes te vergelijken.

Het askruisje is soms niet als kruisje te herkennen

Sommige priesters zijn er wat slordig in, waardoor er slechts een zwarte veeg op het voorhoofd van de gelovigen landt. Anderen zetten echter zorgvuldig een mooi, zwart kruis op het voorhoofd. De as moet wat vochtig zijn, om daar een mooi kruis mee te kunnen maken en daar zit wel eens verschil in. Droge as laat zich immers niet uitsmeren en blijft niet plakken.

Verplichte vastendagen

Twee door de kerk verplichte, echte vastendagen zijn Aswoensdag en Goede vrijdag. Op die dagen wordt van de gelovigen verwacht dat de volwassenen tussen de 18 en de 60 jaar die dagen slechts een volledige maaltijd nemen en de andere maaltijden minder eten dan anders. Vlees is die dagen verboden en wordt meestal vervangen door vis, kaas of eieren. Ook wordt er verwacht dat men dan matig is met drank. Voor de rest van de vastentijd wordt de mate van vasten aan de gelovigen overgelaten. Ook kunnen de gelovigen boete doen in de vorm van “liefdewerken”.

Haring happen op Aswoensdag

In veel delen van het land gaan gelovigen na de mis en het ontvangen van het askruisje het café in om daar te gaan “haring happen”. In feite hoort dat niet echt bij het vasten op Aswoensdag, maar het eten van vis is dat wel. Alleen wordt dat dan weer vaak stevig weggespoeld met een pint bier. Op die manier plakken sommigen nog een dagje extra aan het carnaval vast, wat eigenlijk niet de bedoeling is, maar vooral in het Bourgondische Zuiden wel getolereerd wordt.

Het verdienen van aflaten

Aflaten verdienen hoorde bij het biechten en de voorbereiding op Pasen. Aflaten verdienen kon men op diverse manieren en vormden de stenen op de weg naar de hemel. Wie veel aflaten verdiende was meer zeker van een plaatsje in het paradijs. Schoolkinderen maakten er vaak een sport van. Snel bidden, de kerk uitrennen, weer naar binnen en voor de volgende aflaat bidden. Het verdienen van aflaten is tegenwoordig zo ongeveer helemaal verleden tijd. Niemand gelooft er meer in en niemand doet er nog iets aan.

Aswoensdag is het begin van de voorbereiding op Pasen

De vasten is een voorbereiding op het hoogfeest van Pasen. In deze tijd is paars de liturgische kleur in de kerk. Vooral Aswoensdag, de Goede Week en daarin speciaal Goede vrijdag, zijn de hoogtepunten van de vasten en de herdenking aan het lijden van Christus. Elke gelovige vult deze veertig vastendagen naar eigen vermogen in. Aswoensdag en Goede vrijdag zijn echter de verplichte vastendagen, waarop men zichzelf in bedwang houdt en geen vlees eet.

Het snoepdoosje uit de jaren vijftig

De vasten is echter de vasten van vroeger niet meer. Vroeger hadden kinderen een snoepdoosje voor de vastentijd. Daar gingen alle snoepjes in die je als kind wel eens van de een of ander kreeg. Stiekem snoepen was er niet bij. De ouders controleerden het snoepdoosje soms en als een kind dan al eens in de fout gegaan was, hadden broertjes of zusjes dat al snel verklapt. Eigenlijk was dat snoepverbod niet zo erg, want als op paaszaterdag de klokken begonnen te luiden was de vasten voorbij en mocht het doosje open. Een feest voor de kinderen. Op veel plaatsen wordt dit gebruik weer in ere hersteld.
Op Aswoensdag volgt de vasten als de bezinning na het uitgelaten feest van Carnaval.

Carnaval in Limburg spettert van plezier

Carnaval in Limburg is iets heel anders dan het carnaval in de rest van Nederland. Zo tegen carnavalstijd zie en hoor je half Nederland met een scheef oog meesmuilend naar Limburg kijken en rare opmerkingen maken. In Limburg wordt immers “veel gedronken, gefeest en allerlei onzin uitgehaald, waar normale mensen helemaal geen boodschap aan hebben.” Wie nog nooit met carnaval in Limburg is geweest en er drie dagen lang compleet ondergedompeld was tussen de feestvierende Limburgers, kan er echter ook niet over oordelen. Het carnaval in Limburg is een drie daags groot feest van verbroedering en plezier, waar iedereen die onbevooroordeeld eraan meedoet, van harte welkom is.

Met carnaval drie dagen vrij

Veel Limburgers hebben traditioneel de drie carnavalsdagen vrij en werken dan ook niet. Scholen houden daarmee al rekening tijdens het opstellen van de jaarroosters. Er wordt veel tijd besteed aan het verkleden, het meelopen met, of kijken naar de diverse optochten en het uitgaan. Thuis wordt eerst gezorgd voor een stevige ondergrond in de vorm van eieren met spek, een koude schotel, lasagne, nasi of friet. Op die manier kunnen de feestvierders niet alleen beter de eventuele biertjes verdragen, maar ook de kou, die in februari best fiks kan zijn. Veel zaken zijn gesloten en ook de gemeentekantoren zijn op verschillende plaatsen slechts beperkt of helemaal niet open.

Carnaval is een feest met een katholieke inslag

Carnaval is bedoeld om nog even uit je dak te gaan, voordat de vastentijd begint. Die link met de vastentijd is er nog steeds. Veel carnavalsverenigingen gaan samen met hun prins en de raad van elf samen naar de H. Mis op carnavalszondag. Vanwege het begin van de vastentijd is op dinsdagnacht om klokslag 12 uur alles afgelopen en gaat iedereen naar huis. Carnaval is geen hersenloze bedoening, zoals de Noorderlingen dat iedereen graag willen doen geloven, maar gewoon nog even feestvieren en gek doen, voordat de ernst van de vastentijd begint. Niet iedereen drinkt daar alcohol bij, maar feestvieren doet echt iedereen.

Kinderoptochten met carnaval

Kinderoptochten trekken meestal een week voor het eigenlijke carnaval. Alle grote carnavalisten kunnen bij die optocht meteen proefdraaien voor de grote optocht die een week later valt. Toch gaat het bij de kinderoptochten om de kinderen zelf, die dan ook vaak in grote aantallen meetrekken. Vaak vergezeld van ouders, waardoor de kinderoptocht eigenlijk meer een familie optocht is. In de kinderoptocht is de kinderprins of prinses het belangrijkste. Hij/zij heeft de mooiste wagen en mag snoep en cadeautjes uitstrooien. Prachtig verklede en geschminkte kindertjes liggen vaak in hun mooi versierde kinderwagens of bolderwagens lekker te slapen tussen het oorverdovende lawaai van de muziek en de mensen. Leuk om te zien.

Het hoogtepunt van carnaval

Het hoogtepunt van het carnaval is de grote optocht. Elke zichzelf respecterende stad of dorp, hoe klein ook, heeft zijn eigen optocht. Wagens van verschillende dorpen trekken met elkaar op, want waar de grotere steden en dorpen hun optocht op de zondagmiddag hebben, wijken de kleinere gemeenten met hun optocht vaak uit naar de zaterdag ervoor, of de maandag of dinsdag erna. Op die manier kunnen de bouwers van de wagens het optimale nut uit hun werk halen. Wie op zaterdag met een prachtige wagen of groep in de optocht van Meers (tussen Maas en Kanaal) heeft getrokken, doet dat op zondagavond vaak nog eens stevig over in de optocht van Stein, ’s avonds in de lichtstoet van Beek en een dag later in de optocht van Urmond. Met halfvasten trekken de wagens dan vaak nog naar Maaseik of Maasmechelen, om daar met de Belgische stoet mee te doen. Tijdens de optochten worden snoep en cadeautjes uitgestrooid. Daar zijn zelfs speciale handschoenen in de carnavalskleuren voor ontwikkeld.

De lichtstoet van Beek

Omdat de kinderoptocht van Beek op carnavalszondagmiddag weinig bezoekers trok, omdat die naar andere, grote optochten in de dorpen en steden van de omgeving gingen kijken, heeft Beek een uniek idee uitgewerkt. Sinds jaren trekt de kinderoptocht in de vorm van een lichtstoet op de zondagavond bezoekers en kijkers uit de verre omgeving. Heel veel lichtjes en vooral het blacklight geeft de stoet een heel aparte uitstraling. Het enige nadeel is dat het altijd kouder is dan bij de optochten die overdag gehouden worden. Na zonsondergang daalt wel altijd de temperatuur. Goed warm aankleden is daarom noodzakelijk.

Ook Stein heeft een optocht met lichtjes

In 2018 is ook in Stein een “Lempkesstoet” gehouden. Een optocht met wagens die op allerlei manieren mooi verlicht zijn. De straatlantaarns werden door de gemeente even uitgeschakeld, zodat de wagens er op hun best uitzagen. Mooi om te zien, heel sfeervol en er waren veel kijkers, maar het was die avond wel erg koud. Vanaf die datum willen de carnavalisten van Stein dat elk jaar opnieuw weer doen. Alleen in de coronatijd was alles veel moeilijker. In de toekomst hoopt men dit niet meer mee te maken.

Straat carnaval

Van oudsher wordt carnaval op straat gevierd. Vroeger kwam men ook in de dorpen op straat allerlei kraampjes tegen met snelle snacks, frites en “zoer vleisch” (zuur vlees), wat een echt Limburgs gerecht is dat vooral met carnaval geliefd is. Er staan veel recepten op internet. Het gerecht bestaat hoofdzakelijk uit rundvlees, appelstroop, peperkoek, uien, peper, zout, een paar jeneverbessen, azijn, laurierblaadjes en wat kruidnagel. Het zorgt voor een stevige ondergrond en wordt gegeten met friet en een verse salade. Bijna alle friettentjes zijn op de carnavalsdagen open en hebben het gerecht in huis. Wie biertjes drinkt moet immers zorgen voor voldoende (en vette) bodem in de maag, zodat het carnaval ook een feest blijft. Vooral Maastricht staat bekend om het straatcarnaval, maar er zijn meer plaatsen waar het met carnaval nog steeds gezellig is op straat.

Nonnevotten eten met carnaval

Nonnevotten zijn het ultieme, Limburgse carnavalsgebak. De smaak van het gebak lijkt wat op die van de Berliner bollen, maar het deeg is in de vorm van een strik of knoop in het frituurvet gebakken en daarna door de suiker gerold. Nonnevotten zijn heerlijk en in de rest van het land bijna niet bekend en niet te krijgen. Op internet staan echter verschillende recepten, waarmee u zelf voordelig nonnevotten kunt bakken.

Zate hermeniekes

Een “zaat hermenieke” is eveneens een Limburgse uitvinding. Het is een straatorkestje dat samengesteld is uit allerlei mensen die een muziekinstrument bespelen. De spelers hoeven daarvoor echter geen muziekopleiding gehad te hebben. Wie kan spelen, mag ook meedoen. Het klinkt soms niet helemaal zuiver, maar brengt wel stemming in de optochten en op straat. Er worden allerlei liedjes gespeeld. Van echter carnavalsliederen tot overbekende stukken uit operettes en kinderliedjes. Hoofdzaak is dat de mensen de liedjes allemaal kennen en mee kunnen zingen. Vaak is er op de maandag of dinsdag een hermeniekeconcours, waarbij elke “hermenie” (harmonie) op straat mag laten horen wat ze kan. Zeer gezellig en leuk om eens mee te maken. Overigens spelen ze echt niet allemaal vals. Limburg heeft een zeer goede muziekhistorie en veel bewoners met een goed muzikaal gevoel.

Speciale evenementen

Elk dorp en elke stad heeft zijn eigen speciale feestonderdelen waar niet alleen Limburgers, maar ook veel toeristen op afkomen. Zo luidt het verbranden van het “Mooswief” op dinsdagavond in Maastricht het einde van het Carnaval en het begin van de vastentijd in. In Kerkrade is al jaren het “klonetrekke” op carnavalsdinsdag bekend. Het wemelt er dan van de clowns, grote en kleine en in allerlei pakken. Leuk om

te zien en heel gezellig.

Aswoensdag

Op Aswoensdag is voor veel carnavalisten nog niet alles voorbij. Dan is het ’s avonds immers “heringbiete”. Er wordt haring opgediend, die dan natuurlijk met bier weggespoeld moet worden. Op Aswoensdag is het immers al vasten en dat betekent voor de katholieken vis in plaats van vlees eten. Vooral op Aswoensdag, want dat is een ultieme vastendag.

Wie in Holland woont en het carnaval eens van dichtbij wil meemaken, moet ervoor openstaan en van harte meedoen. Laat de reserves een paar dagen achterwege en vier gewoon feest met de Limburgers. Iedereen die echt meedoet en niet de beest gaat uithangen zal van harte opgenomen worden. Het zal u goed doen. Wel een paar tips om goed carnaval te vieren en daar een goed gevoel aan over te houden:

1. Ga nooit met honger op pad, want dan werkt drank sneller op het lichaam uit, dus ga pas op weg na een stevige maaltijd.
2. Eet tijdens het uitgaan af en toe stevige kost zoals frites, snacks, enzovoort om tegenwicht voor de drank te bieden.
3. Doe mee en maak plezier, maar doe geen rare of onfatsoenlijke dingen, die u thuis ook niet zou doen. Zo blijft het gezellig voor iedereen.
4. Zing mee en dans mee, maar probeer niet leuker te zijn dan de mensen om u heen. Carnaval is een feest van saamhorigheid en het samen plezier maken staat op de eerste plaats. Veel plezier.

Home